Makale
Makale
Kendine Zarar Verme Davranışı ve Çocukluk Dönemi Örselenme Yaşantıları: Bir Gözden Geçirme
Self-Injury Behavior and Childhood Maltreatment Experiences: A Review
DEMİR Pınar,MEMİK Nursu ÇAKIN
Yıl 2020, Sayı 10, Sayfalar:129-155
The incidence of self injurious behaviour which can be defined as the destruction of the body tissue by using methods that are not socially approved without the purpose of suicide, is increasing every day in the clinical and normal population. Studies on this subject suggest that there are many risk factors for self injurious behavior, such as psychodynamic factors, psychosocial factors, familial factors, biological factors and childhood abuse experiences. The purpose of this study is to review the studies dealing with self injurious behaviour and childhood abuse experiences, which are seen as risk factors for self ınjurious behaviour.
Kişinin intihar amacı gütmeden sosyal olarak onaylanmayan metotlar kullanarak beden dokusunu tahrip etmesi olarak tanımlanan kendine zarar verme davranışının klinik ve normal popülasyonda görülme sıklığı gün geçtikçe artmaktadır. Bu konuda yapılmış çalışmalar kendine zarar verme davranışı için psikodinamik etkenler, psikososyal etkenler, ailesel etkenler, biyolojik etkenler ve çocukluk dönemi örselenme yaşantıları gibi birçok risk etkeni olduğunu öne sürmektedir. Bu çalışmanın amacı, kendine zarar verme davranışı ile kendine zarar verme davranışı için risk etkeni olarak görülen çocukluk dönemi örselenme yaşantılarını birlikte ele alan çalışmaların gözden geçirilmesidir.